Naar Cyprus met een tiny house

In 2016 verscheepten Willem en Vera hun enige bezittingen naar Cyprus: een tien meter lang tiny house (soort woonwagen) en een bestelwagen. Ze wilden hiermee simpelweg gehoorzaam zijn aan het woord dat God duidelijk tot hen had gesproken; op de grens tussen Europa en het Midden-Oosten een zendingsbasis oprichten die zich vanuit een basis van intimiteit met Jezus richt op evangelisatie en gemeentestichting.  

De jaren voorafgaand aan de grote oversteek hadden Willem en Vera met hun jonge gezin doorgebracht op weg door West Europa, Oost Europa en de Balkan. Op talloze pleinen en straten hadden ze het Goede Nieuws van Jezus’ overwinning bekend gemaakt. Daarna was het echter tijd voor een nieuwe, meer permanente opdracht. 

Er is veel gebeurd sinds de boot de haven van Limasol binnen voer. God heeft veel deuren geopend. Willem, Vera en hun team hebben op straat met honderden mensen gebeden die Jezus wilden toelaten in hun hart. Ze hebben een zendingsbasis opgericht, een Bijbelschool gestart, een nieuwe gemeente gelanceerd en een internationale ‘Holy Spirit Conference’ opgezet. Ook hebben ze honderden gasten ontvangen uit Nederland en andere landen. Daarnaast is hun netwerk op Cyprus is flink gegroeid en regelmatig werken ze samen met andere kerken en bedieningen om interkerkelijke outreaches, gebedsavonden en evenementen op te zetten. 

Vanuit Cyprus zijn ze ook in toenemende mate betrokken bij bediening in diverse landen in het Midden Oosten. Er liggen connecties in verschillende steden in Israël en er is een werk begonnen van hulpverlening en evangelisatie in Egypte. Voor veel christenen voelt het Midden Oosten als een verloren gebied. Islam regeert daar en als je je mond open doet over Jezus kun je je hoofd kwijtraken, denkt men. De realiteit is echter dat er nog steeds een levendige kerk bestaat in het Midden Oosten. Alleen al in Egypte noemen tussen de 15 en 20 miljoen mensen zich christen en hun aantal groeit! Genoeg reden voor Willem, Vera en hun 4 zoontjes om zich fulltime te blijven toewijden aan hun bediening in de regio waar God hen geplaatst heeft.  

Wil je op de hoogte blijven van alle bijzondere dingen die ze doen, meld je dan ook aan voor hun persoonlijke nieuwsbrief.

Day and night we pray - een bewogen start

David en Katharina Pronk zijn de gezichten achter dit mooie project. Zij hebben 2 fantastische kinderen: Penelope (4 jaar) en Phineas (2 jaar), nummer drie is onderweg. Sinds juli 2019 wonen zij in Augsburg, Duitsland, waar David een bijbelschool bezoekt om daarna gebedszendeling te worden. Al tijdens deze school brengt hij elke dag 4 uur door in de gebedsruimte van gebedshuis Augsburg.

Katharina is - naast het moeder zijn - actief als zangdocente binnen het gebedshuis. Zij is in de ochtenden in de gebedsruimte, als de kinderen in de kindergarten zijn. Ze doen deze dingen omdat ze dit zien de als Gods roeping op hun leven: God dag en nacht aanbidden en zijn tempel weer opbouwen.

Wat doe je als gebedszendeling, en waarom eigenlijk?

Je baan opzeggen en verhuizen om gebedszendeling te worden? Hier kregen David en Katharina nogal wat vragen over uit hun omgeving… Ze zijn trouwens niet de enige. Het begrip ‘gebedszendeling’ is niet populair in de westerse kerk. Toch zijn veel van de projecten bij Forerunner (gericht op) gebedshuizen. Daarom kun je ook op de Forerunner website meer lezen over wat een gebedszendeling is.

Maar terug naar David en Katharina, zij kregen dus veel vragen uit hun omgeving en hieronder beantwoorden ze enkele van die vragen. 

Maar kan dat niet gewoon naast een baan?

Ja, dat zou zeker ook kunnen. Maar in 2017, nadat we al een tijdje als vrijwilligers in het gebedshuis Amsterdam bezig waren, sprak God heel duidelijk tot ons. Hij sprak dat we Zijn huis in plaats van ons huis zouden bouwen (Haggai 1). We gingen kijken, hoe we dit invulling konden geven maar snel werd duidelijk, dat hij ons tot fulltime-zendelingen riep. 

Waarom dag en nacht gebed?

1. Omdat Jezus het waard is

2. Omdat gebed iets doet!

En dat zien we duidelijk telkens weer hoe God onze gebeden (voor politiek, eenheid, de kerk, zending e.d.) beantwoord. 

Wat gebeurt er in de gebedsruimte?

Naast voorbede zijn er ook tijden van aanbidding met de bijbel en pure aanbiddingstijden. Ook bidden we altijd met en door muziek. Een voorbede-set duurt 2 uur en iedereen die ooit op een bidstond was, weet hoe moeizaam dat kan zijn zonder muziek. Daarom wordt in de gebedsruimte het "harp &bowl" model gebruikt:

• 30 min aanbidding

• 30 min gebed (afwisselend, zingend, biddend, ). 

Iedereen kan meedoen, iedereen wordt erbij betrokken en muziek helpt om de harten te raken met het gebed. Wil je meer daarover weten? Het gebedshuis van Kansas City/VS heeft een livestream, waar je zo een set kan meekijken: https://www.ihopkc.org/prayerroom/

Wat doen jullie (David en Katharina) dan al die uren in de gebedsruimte?

Wij bidden, we zoeken God, we leiden aanbidding en zingen in sets mee.

Wat gaat er na dit jaar gebeuren?

Wij geloven dat God ons voor een langere periode roept om dit te doen, en dat we hier op de juiste plek zijn. Augsburg is op dit moment het grootste gebedshuis van Europa en we mogen ontzettend veel leren (en ook veel bijdragen). Het is prachtig te ervaren hoe het is als aanbidding en gebed 24/7 gaande is op een plaats. En dat is al zo al sinds 2011!

Waarom eigenlijk Augsburg?

Natuurlijk is dat fijn, om als Duitser weer in Duitsland te wonen (zegt Katharina). Maar dit was niet de reden, dat we hier naartoe kwamen. God riep ons. We hebben ook nagedacht over de VS of Nederland, maar God leidde ons stap voor stap richting Augsburg. Dit werd hier door het leiderschap bevestigd. 

We liepen hier in de zomer van 2018 stage om erachter te komen of dit echt van God was. Toen sprak God tegen Katharina dat het leiderschap ons zou gaan vragen hier te komen.

Nog geen week later stond één van de leiders voor ons (die we tot die dag trouwens nog nooit hadden gesproken) en zei precies dit. Vele bevestigingen volgden.

Gods leiding in deze nieuwe periode

Sinds David en Katharina naar Augsburg verhuisd zijn, hebben ze al enorm veel mogen leren. 

Ze leren te vertrouwen dat God voor hen zorgt, want sinds een half jaar leeft hun gezin nu van giften. Dat vonden zij aan het begin erg spannend, maar God vult dit op Zijn manier in en Hij is elke maand opnieuw een trouwe werkgever :)

Er waren ook verdrietige momenten: in september, nog voordat de school begon, hebben zij een kindje verloren en belandden Katharina en Penelope een week later ook nog in het ziekenhuis. Dat was een intense start. Toch hebben ze in dat alles Gods trouw en liefde gezien en nog meer geleerd om in verdriet en in vreugde naar Hem te kijken.

Katharina legt uit: ‘het volgen van deze roeping maakt ons als gezin nog meer één, met elkaar maar ook met andere christenen. We geloven in de kracht en de noodzaak van gebed. We geloven in een kerk die volledig toegewijd is aan Jezus en niet aan haar eigen dromen.’ 

Luchtcommando

David en Katharina zijn overtuigd dat God hen naar deze plek en functie heeft geleid, ze weten waar ze voor staan. Toch is het soms lastig om aan mensen uit te leggen waarom zij niet ‘praktisch’ iets doen. Dat leggen ze graag uit door een vergelijking met het leger. Daar zijn units die op de grond nodig zijn, maar ook eentje boven in de lucht die alles overziet. Zo zien David en Katharina hun plek in het geheel: een onderdeel van de luchtcommando. Zoals ze zelf zeggen: ‘Alles staat of valt met het geloof dat gebed echt iets doet.’ Dat blijft een uitdaging en iets om telkens opnieuw ‘ja’ tegen te zeggen.

Zij merken dat God hun hart opent voor allerlei groepen doordat ze voor hen bidden. Of dat nu de politiek is, de eenheid in de kerken, opwekking in Europa, zendelingen, vervolgde christenen etc. Daar zijn ze soms zelf verbaasd over, maar zo werkt het. Ondanks dat ze terugkijken op een hobbelige en veelbewogen start, zijn ze dankbaar en blij dat ze deze stap hebben gezet. Er is niets beter dan dat te doen, waar je voor geroepen bent. 

Op de hoogte blijven?

Voor de mensen die het leuk vinden om op de hoogte te blijven, kijk af en toe eens bij de vlog van ‘Day and night we pray’: https://www.youtube.com/channel/UCr9mtmlm32mfKp6i8JclHrw

Gebed en Zending in Venezuela

English version below

Afgelopen zomer zijn Jacob en Nathaly Schaafsma met hun zonen Nathan en Luca naar Venezuela geweest. Gebed en Zending heeft daar verschillende projecten zoals een voedselproject, opvang van straatkinderen, ondersteuning van een weeshuis en een gebedshuis.    

Venezuela is in crisis, er is een tekort aan alles. Eten is schaars en vaak van slechte kwaliteit. 300.000 kinderen zijn in levensgevaar door ondervoeding. Water wordt 1x per week verstrekt en moet je opslaan. Medicijnen zijn eigenlijk niet meer te krijgen. In Caracas, de hoofdstad, heerst anarchie en het is een van de meest gewelddadigste steden ter wereld. 

Ze begonnen hun reis bij het lokale gebedshuis. Daar kwamen zij een voorganger tegen die hen vertelde dat God het op zijn hart had gelegd om alle activiteiten te stoppen en eerst God te zoeken. Maar nu - een jaar later - wist hij niet hoe verder. Ze mochten hem vertellen over heiligheid en God dienen vanuit het hart. ‘Door te bidden en te vasten wordt ons hart zacht (wakker) om meer van de liefde van God voor ons te ervaren en naar Hem te reageren.’ De voorganger vroeg na dit gesprek of Jacob wilde preken. Die zondag preekte Jacob in een kerk van ongeveer 400 mensen. Op de vraag wie iets aan God wilde geven, bijvoorbeeld een tijd van vasten of de tv uit te zetten en die tijd te besteden in gebed en aanbidding, kwam de helft van de kerk naar voren! God raakte de mensen aan. Acht mensen kwamen tot bekering. Daarna hebben Jacob en Nataly nog in verschillende kerken gepreekt. 

Tijden de reis werkten Jacob en Nataly elke dag mee in één van de projecten van Gebed en Zending. Daar kwam de schrijnende dagelijkse realiteit in dit gebied wel heel dichtbij… Bijvoorbeeld tijdens hun bezoek aan het straatkinderen project in de sloppenwijk, waar ze zes kinderen van één moeder zonder vader ontmoetten. De moeder ging op de vlucht voor de politie en liet de kinderen achter. Jacob en Nataly hebben voor de kinderen kunnen bidden en gezorgd voor eten, ook al was het niet toereikend voor wat ze nodig hadden.  

De noodzaak van voorbede blijft zo overduidelijk zichtbaar, juist in deze gebieden. Er zijn veel situaties waarin het niet mogelijk is om met de beschikbare middelen de hulp te geven die zo hard nodig is. Het heeft Jacob bijvoorbeeld erg geraakt om te zien dat in het ziekenhuis veel baby’s worden achter gelaten omdat men niet voor hen kan zorgen. De baby’s liggen gewoon in kartonnen dozen omdat er geen bedden voor hen zijn. De verpleegsters vroegen hen te helpen maar de regering zegt dat er geen probleem is. Jacob en Nataly roepen op om mee te bidden mee voor deze baby’s. De kinderen zijn de grootste groep hulpbehoevenden in dit rampgebied.  

Het beschikbare eten is erg duur. Op een avond stonden Jacob en zijn zoontje Nathan pizza te eten buiten en kwam er een jongen naar hen toe die vroeg of hij ook een stukje mocht. Ze gaven hem alles en hij begon te vertellen dat zijn moeder werkte maar niet genoeg verdiende om het gezin te onderhouden. Ondertussen kwam Nathaly met een tas met boodschappen die ze aan hem konden geven. Ze baden voor hem en gaven hem de contactinformatie van iemand die lokaal voor de stichting Gebed en Zending werkt.  

Voor Jacob en Nataly is het weer overduidelijk geworden tijdens deze reis: er gebeurt iets krachtigs wanneer bidden en zending samengaat, het evangelie wordt dan in kracht verkondigt. Laat de intercessors opstaan! 

Dit is maar een korte samenvatting van alles wat is gebeurd in Venezuela, wil je op de hoogte blijven stuur dan een mailtje naar info [ @ ] gebed-en-zending.nl of check de website van Jacob en Nataly www.gebed-en-zending.nl. 

Prayer and Mission in Venezuela

Last summer Jacob and Nathaly Schaafsma went to Venezuela with their sons Nathan and Luca. Prayer and mission (officially named ‘Gebed en Zending’ in Dutch) has several projects there such as a food project, shelter for street children, an orphanage and a house of prayer.

Venezuela is in crisis, there is a shortage of everything. Food is scarce and often of poor quality. 300,000 children are in mortal danger due to malnutrition. Water is provided once a week and must be stored. Medicine is no longer available in most cases. In Caracas, the capital, anarchy reigns and it is one of the most violent cities in the world.

They started their journey at the local prayer house. At this house of prayer they met a pastor who felt led to pause all church activities this last year to seek God first. But now he wasn’t sure how to proceed. They were able to share with him about holiness and serving God from the heart. By praying and fasting our heart gently wakes up to experience more of God's love for us and to respond to Him. After this conversation, the pastor asked Jacob to preach. That Sunday Jacob preached in a church of about 400 people. When Jacob asked who wanted to give something to God (for example a time of fasting or turning off the TV and spending that time in prayer and worship) half of the church came forward! God touched the people and eight people got saved. After that Jacob and Nataly preached in several other churches.

Every day of this mission trip, Jacob and Nataly participated in one of the projects of Prayer and Mission. There the horrendous reality of life in this area came very close... For example; during their visit to the street children's project in the slums they met six children of one mother. There was no father in the picture at all. The day they visited, the mother fled from the police and left all her children behind. Jacob and Nataly were able to pray for the children and provide them with some food.

The need for intercession remains so clearly visible, especially in these areas. There are many situations in which it is not possible to give the help that is so badly needed with the available resources. For example, it touched Jacob very much to see that many babies are left behind in the hospital because they cannot be cared for. The babies just lie in cardboard boxes because there are no beds for them. The nurses asked them for help but the government says there is no problem. Jacob and Nataly call to pray with them for these babies. The children are the largest group of people in need in this disaster area. 

The available food is very expensive. One evening Jacob and his son Nathan were eating pizza outside and a boy came up to them and asked if he could have a piece. They gave him everything and he started to tell them that his mother worked but did not earn enough to support the family. In the meantime Nathaly came with a bag of groceries that they could give to him. They prayed for him and gave him the contact information of someone who works locally for the Prayer and Mission Foundation. 

For Jacob and Nataly it has become abundantly clear during this journey: something powerful happens when prayer and mission go hand in hand, the gospel is then proclaimed in power. Let the intercessors arise!

This is just a short summary of everything that has happened in Venezuela, if you want to stay up to date please send an email to info@gebed-en-zending.nl or check the website www.gebed-en-zending.nl.