Verslag Afrika reis 2013

IMG_0151-001IMG_0185-001De eerste drie weken van de reis heb ik in DR Congo doorgebracht, waar ik vanuit Oeganda heen vloog met een kleine Cessna van de MAF. De eerste etappe was in Bunia, waar ik heb mogen spreken tijdens morgenbijeenkomsten en in de avonden een aantal uren met voorbidders had voor gericht onderwijs. Ik geloof echt dat biddende kerken het enige zijn wat Congo nog bij elkaar houdt in alle oorlogen en corruptie. Eénmaal probeerden mannen op een motor mijn tas te stelen, maar het mislukte. We vielen wel met onze motor, maar hadden nagenoeg geen verwondingen. Bijzonder. Verder is het allemaal bijzonder goed verlopen.

IMG_0388-001IMG_0279-001Vervolgens ben ik met Don Foster, zendeling onder de Pygmeeën, over land met name per motor verder gereisd. We hebben een oude boot uitgeprobeerd in een rivier, bonen en mais gekocht om te planten met de Pygmeeën, ruzies en leugens geprobeerd uit te zoeken met medewerking van een stamhoofd, stukken grond bekeken voor projecten etc. etc. Het weer was bijzonder geschikt om te reizen en we hebben zelfs geen lekke band gehad – bedankt voor jullie gebeden! Vanwege rebellenlegers heb ik vervolgens het vliegtuig van Beni naar Goma gepakt, waar ik bij Andrew en Amethyst Roth in huis verbleef (www.sendtheroths.com). Ik had ook andere contacten, maar had vooraf al sterk de indruk met hen op te moeten trekken. Vervolgens bleken die andere mensen er juist deze weken ook niet te zijn.

IMG_0741-002IMG_0436-001Goma is net als Beni middenin gebieden die beheerst worden door rebellen. Het is onwerkelijk in een stad te leven waar het geluid op de achtergrond geen vuurwerk is, maar komt van de gevechten die het leger en het nieuwe VN bataljon tegen de M23 rebellen voert, een paar kilometer buiten de stad. En ondertussen gaat het leven in de stad ‘gewoon’ door. De Roth’s hebben een trainingscentrum gestart om Congolezen te helpen op te staan en de leiders van de toekomst te worden. Ik ben enthousiast door de kwaliteit van wat ik daar zie groeien. Echte diepe vriendschapsrelaties en langdurig discipelschap. Verandering is mogelijk door gebed en liefde uitleven! Ik heb met een aantal activiteiten meegedraaid, een paar dagen onderwijs gegeven, ministry in een vluchtelingenkamp helpen leiden, en vooral veel met Andrew en Amethyst gepraat over hun visie en ervaringen.

IMG_1310IMG_1055De tijd in Goma bevestigde verder het idee om in 2014 na mijn studie naar Goma (DRC) te verhuizen om daar met Andrew en Amethyst Roth te gaan werken. Het was zeer bijzonder om dit in de weken erna bevestigd te zien worden terwijl ik het spoor volgde waarvan ik geloofde dat God me dat wees, zonder het te begrijpen. Van Rwanda ging het naar Boeroendi, Zuid Soedan en Oeganda. Letterlijk elke dag ontmoette ik iemand die specifieke ervaring of middelen had die me kunnen helpen met het werk dat ik mogelijk in Congo ga doen. Met name op het gebied van ontwikkelingswerk was ik me erg bewust geworden dat ik wel ideeën, maar weinig ervaring heb. Maar de mensen en organisaties hebben elk een specifiek deel dat ik mag leren en voordeel mee mag doen nadat ik in Congo kom te wonen. Een aantal van deze mensen heb ik vorig jaar al ontmoet, toen ik de indruk had een verkennende reis naar Afrika te moeten maken. Toen was het niet duidelijk waarom we elkaar ontmoetten, maar nu werd dat duidelijker. (meer van deze verhalen zijn in de Engelse versie van deze blog geplaatst).

Vanwege de ruimte kan ik niet alles beschrijven wat in deze landen gebeurd is. Maar het was goed. Ik heb veel mensen ontmoet met een hart voor Congo, in de meest verrassende plaatsen. Ik ben zelf ook bemoedigd. Mijn visie is aangescherpt. En aan het einde mocht ik een fijne tijd van gebed en vriendschap met Will en Etta Shehee en Trisha Koppit (en anderen!) in Oeganda hebben voordat ik een aantal mooie dagen in Istanbul had met een aantal vrienden die daar goed werk doen. Ik werd aardig ziek tijdens het einde van mijn tijd in Oeganda, maar met veel gebed zakte het steeds weer net op tijd af om het busje naar het vliegveld of het vliegtuig in te komen. Onderweg naar Istanbul brak het en de dagen erna was het dragelijk. Het is elke keer weer opvallend hoe verschillende geestelijke machtsgebieden invloed proberen te hebben. Nu nog een jaar van studie en dan kan ik me (gelukkig!) weer helemaal richten op wat komen gaat.